Το blog αυτό δημιουργήθηκε για να έχω τη δυνατότητα να συμμετέχω σε ένα ομαδικό blog, όπου είχα πρωτοδημοσιεύσει τις συνταγές που αντέγραψα εδώ τον Νοέμβριο του 2008 και όπου έκτοτε αναδημοσιεύω τις περισσότερες από τις συνταγές. Αν θέλετε να δείτε περισσότερα σχόλια σε κάποια συνταγή, πηγαίνετε στο παραπάνω blog και ψάξτε την.

6 Ιαν 2010

δύο εξαιρετικά πιάτα με μανταρίνι - 2) ρύζι τέτοιο κι αλλιώτικο με μανταρίνια


Η συνταγή προέκυψε από -όχι άσχετες, αλλά μόνο λίγο σχετικές ιδέες. Όμως υποθέτω ότι εξίσου "άσχετα" προκύπτουν (αν όχι όλα, τουλάχιστον) τα περισσότερα "καινούρια".

Η αρχική ιδέα ήταν να φτιάξω πάπια με πορτοκάλι. Όμως δε βρήκα ολόκληρη πάπια την τελευταία στιγμή που το θυμήθηκα, παρά μόνο στήθος πάπιας, που μ΄αρέσει τραγανοψημένο (άρα αποκλείονται τα υγρά, όπως ο χυμός πορτοκαλιού, αλλά και τα ξύσματα, που ή δεν τηγανίζονται ή, αν ψηθούν δυναμικά στο φούρνο, καίγονται και πικρίζουν).

Αλλά πού να μπει το άρωμα πορτοκαλιού; Μα ναι! Στο συνοδευτικό - στην περίπτωση προτίμησα ρύζι. Και μια κι απελευθερώθηκα από τη λίγο ως πολύ τυπική συνταγή, γιατί αντί για πορτοκάλι να μη βάλω μανταρίνι, που το άρωμά του μ΄αρέσει περισσότερο; Και γιατί να περιοριστώ σε άσπρο ρύζι και να μη δοκιμάσω το μίγμα με αγριόρυζο, που είναι πιο τσαχπίνικο, πιο ωραίο οπτικά, πιο νόστιμο αλλά και πιο ταιριαστό (υπέθεσα) με μανταρίνι; Στο κάτω-κάτω ας αποτύχω!

Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν απέτυχε η δοκιμή, αλλά ξετρελαθήκαμε!

Το στήθος του παπιού το χάραξα στη μεριά της πέτσας και το έψησα σε δυνατή φωτιά στο φούρνο. Θαυμάσιο, αλλά μην το κάνετε, γιατί θα με βλαστημάτε καθαρίζοντας το φούρνο! Εγώ το έκανα, γιατί αλλάζω φούρνο, οπότε βγάζω το άχτι μου ψήνοντας (για λίγες μόνο μέρες δυστυχώς ή ευτυχώς) ανθυγιεινά γαλοπούλες, μπριζόλες, πάπιες και τα παρεμφερή! Προτείνω τηγάνισμα (οι εκτός φούρνου πιτσιλιές, που δεν καίγονται, καθαρίζονται εύκολα και χωρίς γονάτισμα) αλλά ομολογώ ότι δεν το έχω δοκιμάσει.

Το ρύζι, τώρα, γίνεται εξαιρετικά απλά και τρώγεται ανετότατα και μόνο του (χωρίς παπί, ή και χωρίς κάτι άλλο):
Βράζουμε μίγμα άγριου και ήμερου ρυζιού (έχει έτοιμο ο μπάρμπας μας - όχι αυτός στην Κορώνη, ο Μπεν) ή και σκέτο άγριο ρύζι σύμφωνα με τις οδηγίες στο κουτί, αλλά προσθέτουμε μανταρίνια (1-2 ανά 2 άτομα, ανάλογα με τη διάθεση της παρέας για δοκιμή καινούριων γεύσεων και την ανοχή της απέναντι σε μια ελαφριά πικράδα) χτυπημένα με τη φλούδα τους (θα ξαναπώ : να είναι βιολογικά) στο cutter τόσο, ώστε η φλούδα να γίνει κομματάκια και όχι πολτός. Ακόμα καλύτερο θα γίνει το ρύζι μας, αν αντί για νερό βάλουμε ζωμό λαχανικών (ή πιο απλά : αντί για αλάτι στο νερό, διπλάσια ποσότητα σκόνης ζωμού λαχανικών). Αν θέλετε, προσθέτετε μερικά κουκουνάρια και μετά το μαγείρεμα λίγο βούτυρο φρέσκο, αλλά -πιστέψτε με- δεν το έχει ανάγκη.

Απολαύστε!

5 σχόλια:

δεσποιναριον είπε...

Μα τι επαθε ο σεφ με τα μαναρινια τελευταια; Μπορω να σε φανταστω πανω απο την παπια να αλλαζεις γνωμη καθε 3 λεπτα η και πιο συχνα! Τελικα αν το αποτελεσμα σας ικανοποιει τοτε χαλαλι τζογια μου! Φιλια σκαστα σε οσους εφαγαν αυτο το εξαιρετο παπι!

άλλη Αγγελική είπε...

Αγαπημένες γεύσεις γενικά τα εσπεριδοειδή, Δεσποινάκι. Πώς να μην κολλήσει ο σεφ;

Οι δύο που έφαγαν το παπί ευχαριστούν για τα φιλιά και ανταποδίδουν.

Α! Και... η φαντασία σου πολύ σωστά την έπιασε τη σκηνή! Μη μου πεις ότι φαντάστηκες και το θριαμβευτικό "ευρηκα"; :-D

Nena είπε...

Εσύ δίνε μας τέτοια και μη σε νοιάζει πως σε φανταζόμαστε. Έτσι κι αλλιώς με τόσο σκεπτικισμό και το ίδιο το μανταρίνι θα το πέρασες γενναιές δεκατέσσερις! Σε φιλώ πολύ

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.